czwartek, 15 sierpnia 2013

hipotermicznie - #4.

Chciałeś, aby popołudnia i wieczory szczecińskie trwały wieczność, aby nigdy się nie kończyły. Chciałeś, abyście we dwójkę przyrośli do tego cholernego piasku, wnikającego nawet za fakturę bielizny, aby słońce i nieziemska aura przegoniły narastające na niebo ciemne chmury. Chciałeś, aby jej melodyjny głos non stop tak słodko drażnił twoje bębenki uszne, aby jej usta nieustannie trwały w uroczym uśmiechu, aby włosy tak kusząco muskały szyję i dekolt. Chciałeś się zakochać. Chciałeś się chociażby zauroczyć w dziewczynie poznanej kilkanaście godzin temu. Dlaczego więc twój mózg, ciało, krocze odbierało ją zupełnie inaczej? Dlaczego widziało w niej tylko obiekt pożądania, kolejną zabawkę do kolekcji? Dlaczego umysł nie zmuszał serca do szybszego bicia, krwi do szybszego krążenia, płuc do szybszej wymiany gazowej? Nie wiedziałeś. Nie wiedziałeś, skąd w twoim narządzie odpowiedzialnym za przepływ metalicznej w zapachu krwi taka powłoka, taki brak wrażliwości. Odziedziczyłeś? Bynajmniej. Chyba sam ją sobie wyhodowałeś, polerowałeś kilkoma łatwymi dziewczynami na jedną imprezę, na jeden wieczór.
Pragnąłeś dalej patrzeć na jej osóbkę, tak magicznie poruszającą ustami podczas mówienia o rodzinnych problemach. Pragnąłeś dalej pokrótce streszczać blondynce swój życiorys, pożerając jej w połowie odkryte ciało wzrokiem. Pogoda najwidoczniej nie lubiła twoich pragnień, nie zgadzała się z nimi. A może po prostu była złośliwa, zmuszając natłok chmur do płaczu, wywołując przeszywający wiatr?
Zabrałeś ją do swojego hotelu, tymczasowego miejsca pobytu. Oboje, przemoczeni w każdym procencie i porządnie wymarznięci, wpadliście do twojego pokoju. Nie, nie zwaliła ci się na głowę. Sam jej zaproponowałeś przesiadywanie u ciebie aż do przerwania ulewy. Nie oponowała, w żadnym wypadku. Musiałaby być nienormalna. I to nie dlatego, że odmówiła siatkarzowi plażowemu.
- Zimno mi - wyjąkała, podciągając kolana pod brodę.
Z wielką chęcią patrzyłbyś na jej ułożone w dzióbek usta, ledwie zauważalne szczękające z chłodu zęby, gęsią skórkę ogarniającą całe ciało. Nie zrobiłeś tego. Może jednak miałeś choć resztkę serca, nieprzykrytą jeszcze tą stalową pokrywą?
Wygrzebałeś z szafy, która bez rzeczy Bartmana wyglądała jeszcze jako tako porządnie, bawełnianą bluzę. Przysiadłeś się obok, narzucając na nią ubranie. Znów spojrzałeś na jej boczny profil, po chwili główny. Poczułeś pęcznienie w spodniach, zobaczyłeś niemoralne wizualizacje w głowie. Kusiła cię już od początku. Intrygowała samym bytem, niekulturalną mową. Porażała słowiańską urodą. Nie było w tamtej chwili takiej siły na kuli ziemskiej, która mogłaby cię powstrzymać, która ogarnęłaby twoje pożądanie, wręcz okradła cię z niego, i dałaby porządnego liścia otrząsającego myśli.
Mimowolnie zetknąłeś się swoim nosem z jej skórą twarzy. Mimowolnie przechyliłeś swój czerep, przyklejając się do jej nasączonych ciepłem i wilgocią warg. Mimowolnie rozchyliłeś je językiem, bawiłeś się z jej zębami, podniebieniem. A ona mimowolnie nie protestowała.
Miałeś siedemnaście wiosen na koncie. Ona również. Robiłeś to już kilka razy. Ona również. Jednakże nigdy nie chciałeś zrobić tego tak szybko, nigdy nie byłeś aż tak niezaspokojony, tak napalony, ogarnięty przez młodzieńcze hormony. I chyba to samo mogłeś powiedzieć o niej.
Brakowało ci delikatności, kiedy zrywałeś z niej przewiewną bokserkę i szorty? Brakowało ci delikatności, kiedy praktycznie rozwaliłeś jej ulubiony koronkowy biustonosz, nie wspominając o majtkach tego samego rodzaju? Brakowało ci delikatności, kiedy smagnąłeś ją u nasady uda? Może tak. Ale do jej nawrotu potrzebowałeś protestu. A ona nie protestowała. Wręcz przeciwnie. Prosiła o brutalniejsze doznania. Prosiła o ból.
Gniotłeś w dłoni jedyną daną ci kołdrę, drugą doduszając jej głowę do twojego członka. Z rosnącą fascynacją, czasami i przygniatającą prawdziwą przyjemność, patrzyłeś na obejmujące go usta, zwinięte palce przemierzające całą jego długość, kosmyki włosów przyklejające się do twarzy od nadmiaru śliny. Automatycznie zachciało ci się wylądować w jej wnętrzu, ocierać się udami o jej tyłek, słyszeć jej jęki, najprawdopodobniej mogące niszczyć fakturę szklanych przedmiotów. I wylądowałeś. Podrażniałeś ją od środka w najbardziej dosadny sposób. Czułeś ścianki jej pochwy, zaciskające się z każdym kolejnym ruchem. Była taka wilgotna, taka słodka. Jej rozsypane na poduszce włosy, zarumienione policzki i przymknięte powieki doprowadziły do finału. Finału, który przeżyliście oboje tak samo, z dodatkowym udziałem kołdry jako głównego zbieracza twojego białego płynu wraz z DNA.

Dla większości deszcz nie był żadną przyjemnością. Wręcz przeciwnie. Nie znosili klejących się do ciała ubrań, poplątanych włosów, spływającego makijażu w przypadku płci żeńskiej. Ty też nie znosiłaś. Istniały jednak takie sytuacje, gdzie spadająca z nieba woda stawała się źródłem ciekawych doznań i mocnych wrażeń. O ile seks siedemnastolatków tak w ogóle można nazwać.
Leżeliście na chłonącej wasz pot pościeli. Noga na nodze, ręka na ręce, brzuch przy brzuchu. Jego nos w twoich włosach. Spazmatyczne oddechy przerywające irytującą ciszę. Obolałe mięśnie, wymęczone ciała. I ta znikająca w ślamazarnym tempie deszczowa melodia.
- Muszę iść - wyplątałaś się spod jego kończyn i przenikającego wzroku. Jeszcze nigdy nie czułaś się tak dziwnie, zarzucając na siebie wcześniej zdjęte, a raczej wyszarpane ubrania.
- Dlaczego? - wyrósł tuż przy tobie. Znów to zrobił. Znów kusił. Kusił magnetycznym dotykiem, tak kurewsko porażającym każdą komórkę twojego ciała.
- Jest prawie dwudziesta pierwsza. Matka mnie z domu nie wypuści przez następny tydzień.
Nie spodziewałaś się z jego strony jakichkolwiek słów pokrzepienia. Był na nie za głupi? Skądże. Chyba duma mu na nie nie pozwalała.
- Przyjdziesz jeszcze na plażę, prawda?
- Mało masz tam kręcących się ludzi?
- Nie w tym rzecz.
- A w czym?
Nie odpowiedział. I chyba nie dlatego, że jego słownik w głowie tymczasowo przestał produkować wyrazy. Cokolwiek by powiedział, wstąpiłoby na zupełnie inną drogę. Na drogę, której już od dawna unikacie.
Nie przytuliłaś go, nie przywarłaś swych spierzchniętych ust do jego warg, nic nie powiedziałaś. Wyszłaś, tak po prostu. Tak jak i wyszłaby twoja oddana miłości babcia, wiedząc, że jej wnuczka wskakuje do łóżka człowiekowi nieobdarzonemu przez nią jakimikolwiek emocjami. Oprócz miksu tych naszpikowanych fascynacją.
- Miałaś być wieczorem - siedziała przy stoliku, sącząc swoją ulubioną herbatę. Piła ją na okrągło. Już nawet jej ślady, maleńkie, koślawe kropki, zagościły na kubku, niezmywalne przez żaden z fenomenalnych płynów do naczyń.
- Dwudziesta pierwsza to jeszcze wieczór - wymijające odpowiedzi to twoja specjalność.
- Miałaś być z koleżankami.
- Byłam.
- Widziałam je na mieście. Bez ciebie.
- Może znalazłam sobie nowe?
- Może znowu mnie okłamujesz?
- Może czas na więcej zaufania do córki?
- Może czas na więcej szacunku do matki?
Zignorowałaś. Nie pierwszy raz, nie ostatni. Okłamałaś. Także nie pierwszy raz i nie ostatni. I znów tam pójdziesz, znów się z nim spotkasz. Chociaż sama nie wiesz po co. Brakuje ci nowych wrażeń? A może po prostu kogoś, kto życie postrzega tak jak ty? Kogoś, kto nie wierzy w miłość, w tę całą sztuczną otoczkę i zachwyt wokół niej? A może po prostu jesteś małoletnią, bezuczuciową suką, która do egzystencji potrzebuje skurwiela w identycznym wydaniu?

***
współczesna młodzież mnie przeraża.
ale tak czy siak zamieniłabym się z nimi liczbą oczek na koncie.

muszę w końcu przysiąść na dupie i nadrobić wszystkie zaległości, bo znów nazbierała mi się ich cała masa.

28 komentarzy:

  1. Odpowiedzi
    1. Uh, czasy nie tak odległej siedemnastoletniej młodości wspominam z sentymentem :) Chociaż co się człowiek nawariował i nawyrabiał nieprzepisowo to jego. Czasem się zastanawiam, jak to możliwe po takiej młodości ustatkować się i zakładać rodzinę, mieć własne dzieci... Mam wrażenie że to trochę presja społeczeństwa, mediów, żeby kreować młodość jako szalony bunt, bo trzeba się wyszumieć i dać upust hormonom, żeby potem nie żałować. Tylko to, co się potem dzieje ze zdemoralizowaną młodzieżą już takie kolorowe nie jest. Ale to tylko ja i moja filozoficzna odsłona ;p
      Faktem jest, że Michał i Anastazja są nabuzowani, podnieceni swoją obecnością i chcą się zabawić. Czy to dobrze czy źle, że tylko- się okaże. Seks w takim wieku jest naturalnym zjawiskiem, ale nie zawsze daje satysfakcję, no a jeszcze bez miłości, to najgorsze co mogą zrobić. Kuźwa, ale pierdolenie o Szopenie. Lepiej skończę bo się tylko pogrążam -.-
      Całuję, Parówcia :) :*

      Usuń
  2. Przerażające ale prawdziwe. Tak bawi się młodzież ale fakt jest też faktem, że robiła tak też i wcześniej!
    Seks nastolatków to błąd i ja zdania nigdy nie zmienię. Wiem z doświadczenia, że do niczego dobrego to nie prowadzi, a jeśli dochodzi do tego to, że oni nic do sienie nie czują, to już kompletna katastrofa!

    OdpowiedzUsuń
  3. Czuję się niestatystycznie w tym momencie. Może świat jest brutalny a ja jestem piekielnie naiwna wierząc w miłość i nie chcąc dokonać defloracji z pierwszym lepszym kolesiem. Rozumiem ich postępowanie i wcale mnie to nie dziwi bo czasami też mnie ciągnie w tą gorszą stronę. Tylko ze ja nie mam za sobą toksycznego środowiska a moja mama mnie kocha. To wcale nie katastrofa. Bo do takiego kogoś jak Misiek w tym opowiadniu cholera ciągnie

    OdpowiedzUsuń
  4. no cóż. Już mówiłam, że jestem w ich wieku i w przeciwieństwie do nich do seksu mi nie śpieszno. Zbyt dużo doświadczeń i błędów moich znajomych.
    Co do Michala to nie umiem go rozgryźć. Ale jego postać mnie intryguje. Jej też. Dobrali się idealnie xD czekam na kolejny :*

    OdpowiedzUsuń
  5. a więc jednak przeszli ze słów do czynów.
    ale wydaje mi się, że brak miłości matki ( w przypadku Anastazji) nie jest usprawiedliwieniem na zbliżenie w tak młodym wieku. ale obserwując ludzi w właśnie ich wieku, zauważam, że coraz więcej sięga po różnego rodzaju używki czy dokonuje aktów miłosnych.
    mnie też to przeraża. :(
    pozdrawiam, Jaga20098

    OdpowiedzUsuń
  6. A ja pochwalę Michała i Nastkę. Za co, że u nich pierwsza fascynacja nie kończy się złamanym sercem i żalem do całego świata o to, że ten spotkany na drodze chłopak, przystojny i w ogóle, ma mnie w dupie jako kobietę na dalszą część swojego życia. A jeśli chodzi o seks? Cóż, mam zdanie, że to nie wiek mówi o tym kiedy powinno się tego dokonać, a stan umysłu. Co z tego, że będę miała 20 lat kiedy to zrobię, jeśli podejdę do tego nieodpowiedzialnie i bez głowy?
    Pozdrawiam ;***

    OdpowiedzUsuń
  7. Coś mi się wydaję, że ta bliskość doprowadzi do pewnego rozłamu między nimi, chyba, że zaciśnie więzy, ale wątpię. Mogę się mylić, chciałabym się mylić. Pozdrawiam : * [spell-a-loss]

    OdpowiedzUsuń
  8. teraz toś pojechała po bandzie. myślisz, że siedemnastolatkowie mogą być tak pozbawieni uczuć? to.. przerażające :c ale sposób w jaki to opisałaś sprawia, że jest to łatwe do zaakceptowania i uwierzenia.

    OdpowiedzUsuń
  9. Oni są tak strasznie do siebie podobni, że albo zżyją się w takim stopniu, że nie będą mogli bez siebie istnieć, albo to się całkowicie rozwali. Stawiam na tą drugą wersję, choć skrycie marzę o pierwszej :D

    OdpowiedzUsuń
  10. Nie chcę sie wypowiadać o wieku w którym powinno sie rozpoczynać życie seksualne, nie wiem co zrobię jak będę w ich wieku ( obecnie jestem ciut młodsza ). Wydaje mi sie jednak że to zależe od naszego charakteru i pewnej gotowości.
    Mam wiele koleżanek, jedna ( w moim wieku )ma już nawet syna. Urocze dziecko, ale wydaję mi się że to za wcześnie na dzieci, dużo za wcześnie. Jednak zgodzę sie z tym że dużo zależy od rodziców, bardzo dużo. To od nich zależy jacy będziemy w przyszłości, to oni daja nam przykład a kłótniami pokazują że nie warto wierzyć w miłość.
    W pewnym sensie jest mi żal Anastazji i Michała bo według mnie sytuacja bądź złe towarzystwo ukształtowało w nich ludzi bez uczuć. Nie powinno być tak że młodzi ludzie zostają sami ze swoimi problemami.
    POZDRAWIAM
    WINIAROWA;)

    OdpowiedzUsuń
  11. JA tam znam piętnastolatka, który jest bardzo podobny do Twojego Michała i na dodatek ma takie samo imię -.-
    W zasadzie to oni jeszcze nie wiedzą, co robić, a czego nie, więc nie dziwi mnie to, że zdecydowali się na seks po kilkudziesięciu godzinach znajomości. Z resztą mało kto wie, co ma robić w takim wieku.
    Ja jednak nie sądzę, że oni nie mają uczuć. Moim zdaniem nie wiedzą jak mają je odnaleźć, jak odkryć je głęboko zakorzenione w środku. tylko niestety, jeśli ktoś taki jak oni zostanie zraniony, to emocje i uczucia ulatują, a sam człowiek nie chce mieć już z nimi styczności :(
    Szkoda, bo ja tam byłabym bardzo ciekawa, jakbym czytając jakiś rozdział w przyszłości, dowiedziała się, że spotkają się za kilka lat i wtedy nie będzie to już tylko szczeniacki seks.
    Pozdrawiam,
    Dzuzeppe :*

    OdpowiedzUsuń
  12. tu już kolejny a ja tamtego nie zdążyłam skomentować, ale wybaczysz mi nie? Przecież wiesz, ze to jest normalnie działo sztuki <3
    A jeszcze niedawno Michaś jechał na Zbyszka, który każda wolną chwilę spędzał na mizianiu ze swoją panną.
    W sumie zachowują się jak 80 % dzisiejszej młodzieży - matko jak to brzmi. Przecież jestem rok młodsza od nich.
    Michał może i czuje pożądanie, ale ma gdzieś jakieś inne uczucia, tylko musi je odnaleźć. Z nią jest tak samo.

    OdpowiedzUsuń
  13. Odpowiedzi
    1. Ciebie przeraża współczesna młodzież? A co ja mam powiedzieć jak moje rodzeństwo i większa część kuzynostwa ma od 13-19 lat :) Ja to mam dopiero meksyk :P
      Też bym się chętnie wróciła do tych czasów, ale była bym dużo mądrzejsza w podejmowaniu niektórych decyzji ;)
      Wiedziałam, że prędzej czy później wylądują w łóżku, bo na to się zanosiło. Jeno i drugie tego chciało tylko pytanie czy nie będą za jakiś czas żałować. Michał tak narzekał na Zbyszka, a sam robi to samo. No ale cóż popędu seksualnego nie da się zatrzymać ;)
      pozdrawiam ;*

      Usuń
  14. No ciekawie się między nimi dzieje... I będą tak dążyć do kolejnych spotkaniach, tylko co im z tego wyjdzie??
    Taa. Mnie też przeraża ta młodzież, co tam że to moi rówieśnicy. Takie przeklęte czasy.

    OdpowiedzUsuń
  15. "Gdzieś tam głęboko" bez dalszej części w tytule bloga nabrało nowego znaczenia. Co się dzieje z tą dzisiejszą... A nie, dobra. Sama jestem tą dzisiejszą młodzieżą. Co się dzieje? Nie wiem, ale ostatnio mam wrażenie, że wszystko jest bardziej powierzchowne. Wszystko jest na pokaz. Nawet jak jestem troszkę (noo bo te dwa lata) starsza od nich to siebie samą nieraz przerażam.
    Chciałam powiedzieć,że jakoś mnie nie zaskakuje ich relacja na nowym poziomie. Bezuczuciowym wprawdzie. Kurcze, jak ja nie lubię relacji bezuczuciowych:/

    OdpowiedzUsuń
  16. Ciekawe, że Zbyszka krytykował, a sam zachowuje się identycznie.

    OdpowiedzUsuń
  17. Odpowiedzi
    1. Wiedziałam, że do tego dojedzie, ale nie że tak szybko. A w sumie nie, przecież to Misiek, on nie czeka długo, a nawet w ogóle. Anastazja jak i Michał pragną swojej bliskości, pragną swoich niewyżytych ciał do zaspokojenia swoich potrzeb. Dziewczyna również potrzebuje kogoś podobnego do siebie, kogoś kto wysłucha jej i jej problemów. Tylko, żeby on jej nie narobił złudzeń, o które jak na razie się na zabiera i niech tak pozostaje, bo dziewczyna może wpaść, tylko w jakim sensie?
      A co do młodzieży to nie będę się za bardzo wypowiadać, bo sama nią jestem. Ale kiedy widzę niektóre z moich koleżanek z gimnazjum po prostu nie poznaję tych osób. Wszystko się zmienia, otoczenie ich zmienia. Łączą się w pary, aby dać się ponieść hormonom i opowiadać o tym z jak największą satysfakcją. I S. ma rację, bo robienie to bez miłości jest najgorszą rzeczą, która może mieć swoje konsekwencje.

      Całuję, Camilla. <3

      Usuń
  18. Nie tylko Ciebie przeraża ;p
    No i co mam napisać? Spodziewałam się, że prędzej czy później Anastazja i Misiek wylądują w łóżku.
    No i podobno przyciągają się przeciwieństwa, ale w tym przypadku...
    Jeżeli Michał myśli tak samo jak Nastka to może coś z tego będzie ;)
    Pozdrawiam :**

    OdpowiedzUsuń
  19. A ja to chyba muszę Ci, Caro, podziękować za to, że dzięki Tobie i tej historii, mogę się cofnąć w czasie o te kilka lat i przeżywać te wszystkie nastoletnie zagrania raz jeszcze. Dużo bym dała, żeby znów żyć beztrosko, mieć w głębokim poważaniu cały świat i nie stawiać czoła problemom pokroju ludzi dorosłych. Wrócić do przeszłości nie idzie, jedynie w ten mentalny sposób...
    Przeczuwałam, że Michał pójdzie na całość z Anastazją, że nie wytrzyma i prędzej czy później zbliżą się do siebie, choć zrobili to chyba aż za bardzo. Ale jak widać, oboje tego chcieli, bo żadne z nich nie protestowało, wręcz przeciwnie, chcieli więcej i więcej. Nie dziwi mnie to wcale, bo to przecież jest już normalne dla współczesnej młodzieży. Oby tylko nie zapłacili słono za te swoje wybryki, bo coś mi się wydaje, że konsekwencje będą poważne...
    Misiek - przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli? :P
    całuję :**** Pati. :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Ciągnęło ich do siebie, więc w końcu musiało do tego dojść :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Widzę że zdania są podzielone co do nastoletniego seksu. Jednak większość jest za tym że to z wcześnie. Cóż każdy sam wie kiedy jest gotowy. Mówi ta mądra która nie poniosła żadnych konsekwencji nastoletnich przygód łóżkowych. Pewnie gdyby były, moje zdanie było by inne. Seks bez uczuć, należny jednak głównie do osób które mają już większe doświadczenie a tym samym więcej lat na karku. Czy mnie postawa Anastazji i Michała dziwi? Nie, teraz nawet na imprezach zdarzają się zawody kto pójdzie do łóżka pierwszy, ba z iloma dziewczynami w ciągu jednej nocy się prześpi. O tak to mnie przeraża

    OdpowiedzUsuń
  22. Anstazja i Michał są do siebie bardzo podobni. Chcieli tego samego, oby potem nie żałowali tego co zrobili.

    OdpowiedzUsuń
  23. o matko z ojcem, oby tylko szalone plemniki Kubiaka jej nie zaatakowały :D

    OdpowiedzUsuń
  24. Wiedziałam, że tak to się skończy. Inaczej być nie mogło, ale mnie oczywiście to zadowala. Coś się między nimi rodzi, lecz czy to miłość ? Nie wiem, dla mnie tak to wygląda. Mam tylko nadzieję, że w porę się do tego przyznają ;)

    OdpowiedzUsuń
  25. Nie jesteś jedyna. Mnie dzisiejsza młodzież dobija. Tak, kurwa, należę do niej, ale nie w tym rzecz. Sama się czuję jakbym stała obok. Jestem jakaś inna, ale mniejsze o to. Ja tu prawię głupoty o sobie, a tu Kubiaczek doznaje spełnienia ze swoją nowopoznaną koleżanką. Świat wariuje i staje na głowie! No bo po co jakieś podchody i romantyczne gesty? Najlepiej iść na całość :D
    buźki ;*
    Zakręcona :)

    OdpowiedzUsuń